💠 قدرت نمایی به جای اهتمام به عدالت
برای مسئولان یک قوه، حقارتی بالاتر از این نمی‌تواند باشد که هزاران پرونده‌ی دارای اولویت، سال‌های سال خاک بخورد و بحث حقوق‌های نجومی بعد از یک و نیم سال از دستور اکید رهبری، به هیچ سرانجامی نرسیده باشد؛ اما در عرض کمتر از یک روز، اظهارات یک بازداشتیِ به قیدِ وثیقه آزاد شده درباره‌ی یک زندانی، به اعلام جرم و ابلاغ احضاریه منجر شود.
این لج و لج‌بازی‌های بچگانه‌ی سیاسی، آن هم در سطح مقامات ارشد یک قوه، شأن آن دستگاه و آبروی مسئولیت در جمهوری اسلامی را به بازی گرفته است.
جالب است که پرونده‌ی منسوبان درجه اول مسئول ارشد آن قوه، سال‌هاست به هیچ نتیج‌ای ختم نشده است. در حالی که طبیعتاً مسئولیت در نظام اسلامی اقتضا دارد پرونده‌های منسوبان و اطرافیان مسئولین به فوریت و خارج از نوبت، مورد رسیدگی واقع شده و ختم گردد تا اعتماد مردم نسبت به نظام مخدوش نشود.
پیش از این هم هر اظهار نظری درباره‌ی آن دستگاه و مسئولانش، با همین جدیت و فوریت مورد رسیدگی واقع شده است اما اهمال‌کاری‌ها در هزاران موردی که موجبات اصلی سلب اعتماد مردم است، هم‌چنان به بهانه‌ی اطاله‌ی دادرسی توجیه می‌شود! این‌ها نشان می‌دهد گویا اراده‌ی آن دستگاه برای قدرت‌نمایی و عرض اندام و سرِ جای خود نشاندن کسانی که درباره‌ی آن قوه صحبت می‌کنند، بسیار بیشتر از اجرای عدالت است.
پ.ن:
قوه‌ی مذکور در این نوشتار، فرضی است و احتمالاً وجود خارجی ندارد.
